Alleen voor Grote Mensen speelde zich af op locatie in Theater Metropole te Almere, dat voor deze gelegenheid heel even werd omgetoverd in een opslag voor afgedankte piana’s, waar een vader met zijn dochter een tijdelijk onderkomen had gevonden.
De voorstelling toont een groep volwassenen en twee kinderen, die in grote opwinding verkeren. Ze hebben een verrassingsfeest georganiseerd voor de jarige vader. Hij moet worden opgevrolijkt. Ook al heeft zijn vrouw, de moeder van zijn kind, hem in de steek gelaten, dat is nog geen reden om bij de pakken neer te blijven zitten. Maar al gauw blijkt dat de vader nog helemaal niet toe is aan een feestje.
Als zijn dochter een liedje voor hem zingt over het feit dat ze hij zijn verdriet om mama niet langer voor haar moet verbergen, barst hij in snikken uit. De volwassenen raken in paniek en zetten alles op alles om het feest toch een feest te laten worden. De kinderen moeten naar bed en de volwassenen gaan zich uitleven in de disco.
Tijdens de verdere nacht zien we hoe alle volwassenen aan hun eigen drama proberen te ontsnappen, terwijl de twee kinderen steeds dichter bij elkaar komen in de poging iets te begrijpen van waarom volwassenen doen zoals ze doen.
Als klap op de vuurpijl blijkt dat de (eveneens alleenstaande) moeder van het ene kind een oogje heeft op de vader van het andere kind, is het hek van de dam. Uiteindelijk komt alles, mede door toedoen van een goede fee (althans, een volwassene die denkt dat ze een fee is) toch nog goed.
Theater Metropole werd een nachtelijk labyrinth, waarin twee kinderen ontdekken dat volwassenen ook niet alles onder controle hebben, maar dat je samen een heel eind kunt komen in het gevecht voor geluk.
“De productie zet een serie egocentrische en theatraal gestileerde volwassenen neer die als tegenhanger twee levensechte kinderen hebben. De productie zelf is gewaagd, omdat de grenzen van wat wel en niet voor kinderen is op succesvolle wijze worden opgezocht. De rol van de kinderen en met name die van Susan Gritzman maakt de avond hoe dan ook onvergetelijk.”
“Regisseur Ingrid Kuijpers ziet kans om tussen alle absurditeiten, zang en dans door de nodige boodschappen mee te geven over het menselijke gedrag. Over hoe volwassenen vaak heenwalsen over de belangen van kinderen en dat de meeste mensen (gelukkig) nooit helemaal volwassen worden.”
Rombout Hogerbeetsstraat 109 – unit 36
1052 VW Amsterdam
mail@goldenpalace.nl